പണ്ട് പാഠപുസ്തകത്തില് പഠിച്ചു
ഏട്ടിലെ പശു പുല്ലു തിന്നില്ലെന്ന്
ഇന്ന് നാട്ടിലെ പശുക്കള്ക്ക് തിന്നാനും
പുല്ലമില്ല വൈക്കൊലുമില്ല, വിത്തൊക്കെ
ജനീവയിലെ ബാങ്കില് പണയത്തിലാണ്
സ്ക്കൂളില് പഠിപ്പിച്ചത് ആന -
കേരളത്തിന്റെ മൃഗം , പക്ഷെ
പത്രം വായിച്ച കുട്ടി ചോദിക്കുന്നു
നമ്മുടെ ദേശീയ മൃഗം താപ്പാനയാണോ?
കരയുന്ന കുഞ്ഞിനെ പാലുള്ളൂ
എന്നും ക്ലാസ്സില് പഠിപ്പിച്ചിരുന്നു
ഇന്നും കുഞ്ഞുങ്ങള് കരയുന്നുണ്ട്
എന്ഡോസള്ഫാന് കലരാത്തപാലിന്
നാടോടുമ്പോള് നടുവേ ഓടണം
എന്നും പഠിച്ചതാണെങ്കിലും
നാട്ടാരൊന്നും ഓടാറില്ല, കൊതുകിന്റെ
കുത്തേറ്റ് കൂനിയാണ് നടക്കുന്നത്
തിളച്ചവെള്ളത്തില് വീണപൂച്ച പച്ച-
വെള്ളം കണ്ടാലും കരയുമെന്നു പഠിച്ചിട്ടും
ആടു, തേക്കു, മാഞ്ചിയത്തില് തൊട്ടു
പൊള്ളിയവരൊക്കെ “ടോട്ടലാ”യിവീണു
കണ്ണുണ്ടായാല് പോര കാണണം
എന്നാണ് ഗുരുക്കന്മാര് പഠിപ്പിച്ചത്
ചില ഗുരുക്കന്മാരെപോലും കാണാന്
പെണ്കുഞ്ഞുങ്ങള്ക്ക് പേടിയാണ്
വിദ്യാധനം സര്വ്വധനാല് പ്രധാനം
എന്നാണ് പഠിച്ചതെങ്കിലും കിടപ്പാടം
വിറ്റ ധനമെല്ലാം കൊടുത്താലും
പട്ടിണിപാവങ്ങള്ക്കും സ്വാശ്രയവിദ്യ
ആയിരംകുറ്റവാളികള് രക്ഷപെട്ടാലും
ഒരുനിരപരാധിയും ശിക്ഷിക്കപെടരു –
തെന്നു നിയമപാലകരെ പഠിപ്പിച്ചിട്ടും
ഒരു കുറ്റവാളിയെ രക്ഷപെടുത്താനവര്
ആയിരം നിരപരാധികളെ ശിക്ഷിക്കുന്നു
മണ്ണും പെണ്ണും ഒരുപോലെന്നു പഠിച്ചിട്ടും
മണ്ണ് തരിശിട്ടു പെണ്ണിന്റെ പിന്നാലെയാണ്
മിന്നുന്നതെല്ലാം പൊന്നല്ല എന്നു പഠിച്ച
മലയാളിയ്ക്കു മാനംപോലും പൊന്നിലാണ്