അരികെ തുടിക്കുന്ന ഹൃദയമേ.....

നീളുമീ ആകാശകോണിപ്പടികള്‍ നാം

ക്ഷീണമറിയാതെ കയറിവന്നതും

മായുമീ  സന്ധ്യാംബരചോട്ടിലെ

നക്ഷ്ത്രമുല്ലകള്‍ നോക്കി ചിരിച്ചതും

മലമുകളിലെ കല്‍ക്കോണില്‍

മറയുമാ സൂര്യനെ നോക്കിനാം

വിളറി വരവീണചുണ്ടുകള്‍

ഇറുകെപൂട്ടി അനങ്ങാതെ നിന്നതും

മേഘശകലങ്ങള്‍ തൊട്ടുതലോടി

സ്നേഹവര്‍ഷം പൊഴിച്ചതും

ഒറ്റക്കുടക്കീഴില്‍ വിറച്ച തനുക്കള്‍

ഒന്നായ്‌ ചേര്‍ന്നു ചൂടുപകര്‍ന്നതും

കാറ്റിന്‍റെ കൈപിടിചെത്തി പുകമഞ്ഞു

വെണ്‍പട്ടു നിവര്‍ത്തി പുതപ്പിച്ചു

തെല്ലിട ,പിന്നെ ചുരുട്ടിയെടുത്തു

പോകുന്നതിന്‍ മുമ്പൊരുമാത്രയില്‍

ആയിരംരാത്രിതന്നാര്ത്തി ചതച്ചചുണ്ടുകള്‍

ആര്ദ്രമായ്‌ നീ മെല്ലെ നുകരവേ

ജന്മാന്തരങ്ങള്‍ക്കപ്പുറമെത്തി നാം

ആദ്യചുംബന നിര്‍വൃതിയിലലിഞ്ഞതും  

ആത്മാവിന്നടിത്തട്ടോളം എത്തിയ

ആനന്ദബാഷ്പ ധാരയില്‍ മുങ്ങവെ

ആകാശനീലിമ നിറച്ച സ്വപ്‌നങ്ങള്‍

ആരതിയുഴിഞ്ഞു നാണിച്ചു നിന്നതും

മഞ്ഞുപോല്‍ കുടഞ്ഞീ ഓര്‍മ്മകള്‍

മങ്ങിയ നിലാവിലുപേക്ഷിച്ചു പോക

താഴ്വാരത്തില്‍ കാത്തുനില്‍പ്പതാ-

അശാന്തമാണെങ്കിലും ജീവിതം  

ഭയമരുത്, വേച്ചുപോകില്ല തളര്‍ന്നപാദങ്ങള്‍

നനയുമെന്‍ കണ്ണില്‍ നിന്നുതിരില്ല കണങ്ങള്‍

അരികെ തുടിക്കുന്ന ഹൃദയമേ നിന്‍

മിടിപ്പുകളീ പ്രാണനുകൂട്ടായിരിക്കുമെന്നും