അവരൊക്കെയും പലകാലങ്ങളില്
എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളില് നിന്നും
എന്തിനെന്നോ എവിടെക്കെന്നോ
പറയാതെ ഇറങ്ങിപോയവര്
ഇരുട്ട് കടല് നിറച്ച പകലിലും
ഒഴിമുറിയാതെ സ്വപ്നങ്ങള്
പിന്നെയും എന്നെ കാണുന്നു
മരിച്ചവരുടെ വയലിലേക്കു
അവരെന്നെ എടുത്തുകൊണ്ടുപോയി
വഴിയില് തോളുരുമ്മിയിരുന്നവര്
നുണകള് വാറ്റിയ വീഞ്ഞിന്റെ
ലഹരിയില് പരസ്പരം തലചായ്കെ
ശവപ്പായയില് ചുരുണ്ടു കിടന്നഞാന്
ചിരിച്ചു ചിരിച്ചു വിറങ്ങലിച്ചു
അനുതാപത്തിന്റെ മേലങ്കി പുതച്ചു
അവസാനകാഴ്ച്ക്കു നീ വന്നു നില്ക്കരുത്
പരാജിതനു ഓര്മ്മയിടങ്ങളോ,
അവശേഷിപ്പുകളോ , അടയാളങ്ങളോ ഇല്ല
അവനെന്നും മരിച്ചവരുടെ വയലിലെ
വളക്കൂറില്ലാത്ത ചുവന്ന മണ്തരിമാത്രം
എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളില് നിന്നും
എന്തിനെന്നോ എവിടെക്കെന്നോ
പറയാതെ ഇറങ്ങിപോയവര്
ഇരുട്ട് കടല് നിറച്ച പകലിലും
ഒഴിമുറിയാതെ സ്വപ്നങ്ങള്
പിന്നെയും എന്നെ കാണുന്നു
മരിച്ചവരുടെ വയലിലേക്കു
അവരെന്നെ എടുത്തുകൊണ്ടുപോയി
വഴിയില് തോളുരുമ്മിയിരുന്നവര്
നുണകള് വാറ്റിയ വീഞ്ഞിന്റെ
ലഹരിയില് പരസ്പരം തലചായ്കെ
ശവപ്പായയില് ചുരുണ്ടു കിടന്നഞാന്
ചിരിച്ചു ചിരിച്ചു വിറങ്ങലിച്ചു
അനുതാപത്തിന്റെ മേലങ്കി പുതച്ചു
അവസാനകാഴ്ച്ക്കു നീ വന്നു നില്ക്കരുത്
പരാജിതനു ഓര്മ്മയിടങ്ങളോ,
അവശേഷിപ്പുകളോ , അടയാളങ്ങളോ ഇല്ല
അവനെന്നും മരിച്ചവരുടെ വയലിലെ
വളക്കൂറില്ലാത്ത ചുവന്ന മണ്തരിമാത്രം
10 comments:
വളരെ നാളുകള്ക്കുശേഷം ....
പരാജിതനു ഓര്മ്മയിടങ്ങളോ,
അവശേഷിപ്പുകളോ , അടയാളങ്ങളോ ഇല്ല
അവനെന്നും മരിച്ചവരുടെ വയലിലെ
വളക്കൂറില്ലാത്ത ചുവന്ന മണ്തരിമാത്രം
തീര്ച്ചയായും. നല്ല വരികള് നന്നായിരിക്കുന്നു.
'മനുഷ്യാ നീ മണ്ണാകുന്നു!'
ചിന്തിപ്പിക്കുന്ന വരികള്
ആശംസകള്
സന്തോഷം ,സ്നേഹം രാംജി, തങ്കപ്പന് ചേട്ടാ
ഒരു സ്വപ്നലോകത്തെ വിശേഷങ്ങള് പോലെ ...
അതെ പരാജിതർ എന്നും ഓർക്കാൻ ഇടയില്ലാത്തവർ... തന്നെ
മുഹമ്മദ് ആറങ്ങോട്ടുകര,Muralee Mukundan , ബിലാത്തിപട്ടണം..ഈ വഴി വന്നതിനും വായിച്ചു അഭിപ്രായം പറഞ്ഞതിനും സ്നേഹം , നന്ദി
ഞാന് ഓണാവധിക്ക് നാട്ടില് പോയിരുന്നു. അല്ലെങ്കില് മുമ്പുതന്നെ വായിച്ചേനെ.
നന്നായിട്ടുണ്ടേ!!
അനുതാപത്തിന്റെ മേലങ്കി പുതച്ചു
അവസാനകാഴ്ച്ക്കു നീ വന്നു നില്ക്കരുത്.,
നന്നായി അങ്ങനെ തന്നെ ആവണം.
അടുത്തത് എഴുതൂ!/!!!!/!/
ഇഷ്ടമായി
Post a Comment