പൊരുത്തം നോക്കി
ഗണം നോക്കി
ശുഭമുഹൂര്ത്തത്തില്
ചേര്ത്തു വെച്ചാലും
വൃത്തത്തിനുള്ളിലെ
ചതുരക്കട്ട പോലെയാണ്
ചില ജീവിതങ്ങള്
ഇടത്തോട്ടു തിരിഞ്ഞും
വലത്തോട്ടു നീങ്ങിയും
വട്ടം കറങ്ങിയുമൊക്കെ
ഒന്നാകാനെത്ര ശ്രമിച്ചാലും
പിന്നെയും ബാക്കിയാവുന്ന
അകല്ച്ചയുടെ വിടവുകള്
തുറക്കാനാവാത്ത മനസ്സുകളുടെ
നിഴലുകള് തീര്ക്കുന്ന
പ്രണയമൊഴിഞ്ഞ രാപകലുകള്
നിലാവ് പെയ്യുമ്പോഴും
നെടുവീര്പ്പുകള് നിറയുന്ന
അകത്തളങ്ങള്,സങ്കല്പങ്ങളുടെ
വാചാലതയില് മൌനംനിറച്ച്
മാഞ്ഞുപോകുന്ന ഋതുഭേദങ്ങള്
പുകയില്ലാത്ത അടുപ്പിനുമുന്നിലും
കരളിലെപുകയേറ്റ് നീറുന്നകണ്ണുകള്
പിന്നെ സ്വയമൊതുങ്ങി
ഒരരികിലേയ്ക്ക് നീങ്ങുന്തോറും
മറുവശത്ത് വലുതാകുന്ന
ഇരുള് നിറഞ്ഞ ഗര്ത്തങ്ങള്
വിട്ടുവീഴ്ചയുടെ നൂല്പാലത്തില്
അഭ്യാസിയെപോലെ ഓരോചുവടും
സൂക്ഷ്മതയോടെ നടന്നാലും
എപ്പോഴാണ് ഒളിച്ചിരിക്കുന്ന
വിഷാദത്തിന്റെ മരണക്കയത്തില്
വഴുതി വീഴുന്നതെന്നറിയില്ല
ഒന്നുകില് ചുവടുപിഴച്ച്
അല്ലെങ്കില് അവഗണനയുടെ
തീക്കാറ്റില് വെന്തുലഞ്ഞ്
വൃത്തമോ ചതുരമോ
ആകുവാനാവാതെ
ആയുസ്സൊടുങ്ങുംവരെ
ജീവനില്ലാത്ത ജീവിതംമാത്രം