Pages

Tuesday, September 20, 2011

നിന്നോട് ...


ഇത്തിരി വെട്ടത്തിലീ കിളിവാതിലില്‍

ഒറ്റയ്ക്കിരുന്നു നീ കാണുന്ന കാഴ്ചകള്‍
എത്ര ചെറുതെന്നറിയുക, അറിവി-
ന്നതിരുകള്‍ കെട്ടാതിരിയ്ക്കുക 
 
താഴേയ്ക്ക് നോക്കി ഭയത്തിന്‍
പാതാളങ്ങള്‍ കാണാതിരിക്കുക
ഹൃദയതാളം മുറുകാം, നിലച്ചെന്നു
തോന്നാം, എങ്കിലും ശ്രമിക്ക
വിടരട്ടെ കുഞ്ഞു ചിറകുകള്‍

വാനം വിരിച്ചിട്ട വീഥികള്‍
നക്ഷ്ത്രജാലം മിന്നുന്ന പാതകള്‍
വെഞ്ചാമരം വീശുന്ന മേഘങ്ങള്‍
നിന്നെക്ഷണിക്കുന്നു ചക്രവാളങ്ങള്‍

തളര്‍ന്നു പോകാം, മരീചിക തന്‍
ചതിയില്‍വീണു ദിശതെറ്റിയലയാം
കാത്തു നില്ക്കാതെ കൂടെയുള്ളവര്‍
പറന്നുപോകാം, എങ്കിലുമോര്‍ക്കുക
വന്‍ചിറകുകള്‍ വേണ്ട ദൂരം താണ്ടുവാന്‍
കൂര്‍ത്ത നഖങ്ങള്‍ വേണ്ട വിശപ്പകറ്റുവാന്‍
മരുഭൂമിയിലുണ്ട് മരുപ്പച്ചകള്‍
പ്രകൃതി നിനക്കായ്‌ കരുതിവെച്ച
പഴങ്ങളും, തണലിന്‍ തണുപ്പും 

വഴിയിലുപേക്ഷിക്ക പൊഴിഞ്ഞ
തൂവല്‍ പോല്‍ പരാജയങ്ങളെ
കുടഞ്ഞെറിയുക നനഞ്ഞചിറകിലെ
നീര്‍ത്തുള്ളികള്‍ പോല്‍ കദനങ്ങളെ

അലസമായിട്ട മനസ്സില്‍ തിന്മകള്‍
അഴുക്കുചാലുകള്‍ തീര്‍ത്തിടാം
മനസ്സിന്നപാരമാം കരുത്തറിയുക
ഏതുവേഗങ്ങളിലും പറന്നുയരാം
മത്സരിക്ക നിന്നോടുമാത്രമായെന്നും 
കാത്തിരിയ്കയാണ് നിന്‍വഴികള്‍
കാലം മായ്ക്കുവാനകാത്ത
സുവര്‍ണ്ണ മുദ്രകള്‍ ചാര്‍ത്തുവാന്‍  

ഇല്ല നിന്നോടിനി പറയുവാന്‍ ഒന്നുമേ 
മെല്ലെ ചിറകു വിടര്‍ത്തി നീയീപടിയിറങ്ങവെ
ചാരത്തു ചേര്‍ന്നിരിക്കണ്ട പോകണമിനി- 
ദൂരേയ്ക്ക്, നിന്‍ സ്വപ്നലോകങ്ങള്‍ തേടി

(Pic courtsey: Google)